Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011
Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011
ΞΗΡΑΝΣΗ & ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΑΜΥΓΔΑΛΩΝ
Μετά τη συγκομιδή των αμυγδάλων γίνεται η αποφλοίωση τους (απομάκρυνση του πράσινου περιβλήματος) σε ειδικά αποφλοιωτικά μηχανήματα.
Κατόπιν ακολουθεί η ξήρανση που γίνεται με άπλωμα των καρπών στον ήλιο ή σε ξηραντήριο με θερμοκρασία αέρα 42-43 βαθμούς C ή χαμηλότερη.
Ο βαθμός στεγνώματος έχει μεγάλη σημασία τόσο για την διατήρηση των καρπών στην αποθήκη,όσο και για την καλή θραύση τους στους αμυγδαλοσπαστήρες.
Το ποσοστό υγρασίας των αποξηραμένων αμυγδάλων πρέπει να είναι έως 10% και κατά προτίμηση 5-7%. Η περιεκτικότητα της ξηρής ψίχας σε υγρασία πρέπει να είναι 5-6,3%,για να διατηρηθεί καλά στην αποθήκη. Ξηρή θεωρείται η ψίχα όταν στην πίεση μεταξύ των δακτύλων σπάει χωρίς να λυγίζει. Τα αμύγδαλα με κέλυφος θεωρούνται καλά αποξηραμένα όταν κινούμενα από το ένα χέρι στο άλλο,αποδίδουν τον χαρακτηριστικό ήχο "κουδουνίσματος".
Η συντήρηση της αμυγδαλόψιχας είναι εύκολη εάν ξηρανθεί και δεν λευκανθεί,σε θερμοκρασία από 0 έως 4,4 βαθμούς C.
Παράγοντες που επηρεάζουν τη διάρκεια ζωής των αμυγδάλων στην αποθήκη είναι:
- περιεκτικότητα σε υγρασία
- σχετική υγρασία (65%) και θερμοκρασία του χώρου: αμύγδαλα με κέλυφος διατηρούνται
πάνω από 20 μήνες σε 0 βαθμούς C
16 μήνες σε 10 C
8 μήνες σε 20 C
- σύσταση του ατμοσφαιρικού αέρα
Εξ' αιτίας της υψηλής περιεκτικότητας σε λάδι,η ψίχα απορροφά εύκολα οσμές από το περιβάλλον και γι' αυτό δεν πρέπει να αποθηκεύονται μαζί με σκόρδα,κρεμμύδια,τυρί,κρέας ή άλλα προϊόντα με δυνατή οσμή.
Επίσης όταν η αποθήκευση γίνεται σε ελεγχόμενες συνθήκες ατμόσφαιρας η περιεκτικότητα του αέρα σε οξυγόνο πρέπει να είναι 0,5% ή χαμηλότερη.
- έντομα: Ο αποθηκευτικός χώρος πρέπει να είναι απαλλαγμένος απο την παρουσία εντόμων και να παίρνονται μέτρα για την αποφυγή εισόδου τους (π.χ. ψιλή σίτα στα παράθυρα της αποθήκης).
Πηγές: ΜΠΡΟΥΣΟΒΑΝΑΣ "Η ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ"
Κ.ΠΟΝΤΙΚΗΣ "ΕΙΔΙΚΗ ΔΕΝΡΟΚΟΜΙΑ"
University of California "ALMONDS PRODUCTION MANUAL"
Παρασκευή 29 Απριλίου 2011
Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011
Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011
ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ & ΜΕΛΙΣΣΑ
Η αμυγδαλιά ανάλογα με την ποικιλία,ανθίζει από τέλη Ιανουαρίου ως μέσα Μαρτίου.
Το άνθος της αμυγδαλιάς είναι αυτοασυμβίβαστο δηλ.η ωοθήκη του άνθους δεν γονιμοποιείται από γύρη του ίδιου άνθους,του ίδιου δένδρου,της ίδιας ποικιλίας.
Οι ποικιλίες της αμυγδαλιάς στην πλειονότητα τους είναι αυτόστειρες (εξαίρεση οι Truito,Genco,Tuono = αυτογόνιμες) και χρειάζονται σταυρεπικονίαση δηλ. επικονίαση με γύρη από άνθη άλλης ποικιλίας αμυγδαλιάς, που μπορεί όμως να τις γονιμοποιήσει.
Η ποικιλία (ή ποικιλίες) που θα χρησιμοποιηθεί ως επικονιάστρια πρέπει να συνανθεί με την κύρια ποικιλία σε ποσοστό μεγαλύτερο από 80%,να αλληλοεπικονιάζονται και να είναι εμπορικά αξιόλογη.
Η ιδανική διάταξη των ποικιλιών είναι όταν, γύρω από κάθε δένδρο της γυρεοδότριας ποικιλίας υπάρχουν δένδρα από την κύρια ποικιλία,τα οποία είναι αναγκασμένη να επισκεφθεί η συλλέκτρια μέλισσα όταν θα έχει "τρυγήσει" τον γυρεοδότη.
Ο αμυγδαλοπαραγωγός επιδιώκει τη μεγαλύτερη δυνατή καρπόδεση γιατί στην αμυγδαλιά δεν υπάρχει πρόβλημα αραιώματος των καρπών.
Η μη σταυρογονιμοποίηση των ανθέων ενδέχεται να μειώσει σημαντικά την παραγωγή.Για το σκοπό αυτό πρέπει να εξασφαλισθεί ο παράγοντας μέλισσα σε μεγάλο πληθυσμό.
Όταν ανθίζει η αμυγδαλιά, οι μέρες είναι ψυχρές και μικρής διάρκειας και υπάρχει έλλειψη επικονιαστών.Οι μέλισσες την εποχή αυτή βρίσκονται συνήθως στην πιο αδύνατη τους κατάσταση.Ο καιρός είναι ακατάστατος και οι θερμοκρασίες συχνά περιορίζουν τη δραστηριότητα των μελισσών σε 1-2 ώρες κατά το μεσημέρι.
Οι μέλισσες συνήθως επισκέπτονται μεγάλο αριθμό ανθέων του ίδιου δένδρου πριν μετακινηθούν σε κάποιο άλλο,ενώ είναι αναγκαία η μεταφορά γύρης μεταξύ συμβιβαστών ποικιλιών.Αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη μεγάλου αριθμού μελισσών στον αμυγδαλεώνα.
Ο πληθυσμός μπορεί να εξασφαλισθεί με την τοποθέτηση 2-3 ισχυρών κυψελών μαζί ανα τέσσερα στρέμματα αμυγδαλεώνα.
Η κατάλληλη τοποθέτηση και διασπορά των κυψελών στον οπωρώνα αυξάνει την σταυρεπικονίαση.
Βρέθηκε ότι τα ποσοστά καρπόδεσης είναι αντιστρόφως ανάλογα με την απόσταση ανάμεσα στο ανθισμένο δένδρο και την κυψέλη. Η τοποθέτηση των κυψελών ανάμεσα στις σειρές των δένδρων δίνει τα καλύτερα αποτελέσματα. Στην πράξη προτιμούμε τη διασπορά όχι μεμονωμένων κυψελών,αλλά ομάδων από τέσσερις κυψέλες.
ΚΩΣΤΑΣ Α. ΠΟΝΤΙΚΗΣ "ΕΙΔΙΚΗ ΔΕΝΔΡΟΚΟΜΙΑ"
ΝΙΚ. ΜΠΡΟΥΣΟΒΑΝΑΣ "Η ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ"
Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011
Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011
ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΑΜΥΓΔΑΛΩΝ
ΦΥΡΑΝΙΑ / FERRAGNES
Το βάρος του καρπού κυμαίνεται μεταξύ 3,5-4,5 γραμμάρια,έχει σχήμα επιμήκες,ελαφρά μυτερό και κέλυφος ημίσκληρο.
Γαλλικής προέλευσης,προιόν διαστάυρωσης της Cristomorto με την Άι.
Σαν δένδρο είναι ζωηρό με ημιορθόκλαδη ανάπτυξη,σχηματίζει μακρείς βλαστούς που γεμίζουν γύρω τους απο καρπό.
Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται οψιμανθής (1η εως 25η Μαρτίου).Ωριμάζει το τρίτο πενθήμερο του Σεπτεμβρίου.
Είναι ποικιλία ευαίσθητη στο μύκητα Fusicoccum amygdali και ανθεκτική στο Cladosporium carpophilun και στη μονίλια
ΦΕΡΡΑΝΤΟΥΕΛ /FERRADUEL
Γαλλικής προέλευσης,πολύ σκληροκέλυφη,μονόσπερμη με ψύχα αρκετά μεγάλη με καλή γεύση.
Το βάρος του καρπού είναι περίπου 5.2 γραμμάρια
Θεωρείται ποικιλία παραγωγική εως πολύ παραγωγική,με απόδοση σε ψύχα 25-28%.
Σαν δένδρο είναι ζωηρό με ημιορθόκλαδη ανάπτυξη και μικρή τάση παρενιαυτοφορίας.
Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται οψιμανθής (5η εως 25η Μαρτίου).Ωριμάζει το δεύτερο πενθήμερο του Σεπτεμβρίου.
Είναι ποικιλία ανθεκτική στο Cladosporium carpophilun και στη μονίλια.Χρησιμοποιείται ως επικονιαστής της ποικ.Φυρανιά.
Πηγή: Νικ.Μπρουσοβάνας <<Η αμυγδαλιά>
Κωστ.Ποντίκης <<Ειδική Δενδροκομία>>
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)