Σαν ναυαγός

http://youtu.be/VFE3gaqn-ck

ΞΗΡΑΝΣΗ & ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΑΜΥΓΔΑΛΩΝ

         Μετά τη συγκομιδή των αμυγδάλων γίνεται η αποφλοίωση τους (απομάκρυνση του πράσινου περιβλήματος) σε ειδικά αποφλοιωτικά μηχανήματα.

Κατόπιν ακολουθεί η ξήρανση που γίνεται με άπλωμα των καρπών στον ήλιο ή σε ξηραντήριο με θερμοκρασία αέρα 42-43 βαθμούς C ή χαμηλότερη.

Ο βαθμός στεγνώματος έχει μεγάλη σημασία τόσο για την διατήρηση των καρπών στην αποθήκη,όσο και για την καλή θραύση τους στους αμυγδαλοσπαστήρες.

Το ποσοστό υγρασίας των αποξηραμένων αμυγδάλων πρέπει να είναι έως 10% και κατά προτίμηση 5-7%. Η περιεκτικότητα της ξηρής ψίχας σε υγρασία πρέπει να είναι 5-6,3%,για να διατηρηθεί καλά στην αποθήκη. Ξηρή θεωρείται η ψίχα όταν στην πίεση μεταξύ των δακτύλων σπάει χωρίς να λυγίζει. Τα αμύγδαλα με κέλυφος θεωρούνται καλά αποξηραμένα όταν κινούμενα από το ένα χέρι στο άλλο,αποδίδουν τον χαρακτηριστικό ήχο "κουδουνίσματος".

Η συντήρηση της αμυγδαλόψιχας είναι εύκολη εάν ξηρανθεί και δεν λευκανθεί,σε θερμοκρασία από 0 έως 4,4 βαθμούς C.

Παράγοντες που επηρεάζουν τη διάρκεια ζωής των αμυγδάλων στην αποθήκη είναι:

• περιεκτικότητα σε υγρασία
• σχετική υγρασία (65%) και θερμοκρασία του χώρου:                                                  αμύγδαλα με κέλυφος διατηρούνται

          πάνω από 20 μήνες σε 0 βαθμούς C

          16 μήνες σε                10              C

          8  μήνες σε                20              C  

• σύσταση του ατμοσφαιρικού αέρα

                   Εξ' αιτίας της υψηλής περιεκτικότητας σε λάδι,η ψίχα απορροφά εύκολα οσμές από το περιβάλλον και γι' αυτό δεν πρέπει να αποθηκεύονται μαζί με σκόρδα,κρεμμύδια,τυρί,κρέας ή άλλα προϊόντα με δυνατή οσμή.

Επίσης όταν η αποθήκευση γίνεται σε ελεγχόμενες συνθήκες ατμόσφαιρας η περιεκτικότητα του αέρα σε οξυγόνο πρέπει να είναι 0,5% ή χαμηλότερη.

  

• έντομα: Ο αποθηκευτικός χώρος πρέπει να είναι απαλλαγμένος    απο την παρουσία εντόμων και να παίρνονται μέτρα για την αποφυγή εισόδου τους (π.χ. ψιλή σίτα στα παράθυρα της αποθήκης).    

Πηγές: ΜΠΡΟΥΣΟΒΑΝΑΣ "Η ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ"
            Κ.ΠΟΝΤΙΚΗΣ "ΕΙΔΙΚΗ ΔΕΝΡΟΚΟΜΙΑ"
            University of California  "ALMONDS PRODUCTION MANUAL"



Honey Bees - Life Cycle

Coctails From Nature: Από την Καρδίτσα στο... Harrods!

Coctails From Nature: Από την Καρδίτσα στο... Harrods!

ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ & ΜΕΛΙΣΣΑ

       Η αμυγδαλιά ανάλογα με την ποικιλία,ανθίζει από τέλη Ιανουαρίου ως μέσα Μαρτίου.

Το άνθος της αμυγδαλιάς είναι αυτοασυμβίβαστο δηλ.η ωοθήκη του άνθους δεν γονιμοποιείται από γύρη του ίδιου άνθους,του ίδιου δένδρου,της ίδιας ποικιλίας.

     Οι ποικιλίες της αμυγδαλιάς στην πλειονότητα τους είναι αυτόστειρες (εξαίρεση οι Truito,Genco,Tuono = αυτογόνιμες) και χρειάζονται σταυρεπικονίαση δηλ. επικονίαση με γύρη από άνθη άλλης ποικιλίας αμυγδαλιάς, που μπορεί όμως να τις γονιμοποιήσει.

Η ποικιλία (ή ποικιλίες) που θα χρησιμοποιηθεί ως επικονιάστρια πρέπει να συνανθεί με την κύρια ποικιλία σε ποσοστό μεγαλύτερο από 80%,να αλληλοεπικονιάζονται και να είναι εμπορικά αξιόλογη.

Η ιδανική διάταξη των ποικιλιών είναι όταν, γύρω από κάθε δένδρο της γυρεοδότριας ποικιλίας υπάρχουν δένδρα από την κύρια ποικιλία,τα οποία είναι αναγκασμένη να επισκεφθεί η συλλέκτρια μέλισσα όταν θα έχει "τρυγήσει" τον γυρεοδότη.

     Ο αμυγδαλοπαραγωγός επιδιώκει τη μεγαλύτερη δυνατή καρπόδεση γιατί στην αμυγδαλιά δεν υπάρχει πρόβλημα αραιώματος των καρπών.

Η μη σταυρογονιμοποίηση των ανθέων ενδέχεται να μειώσει σημαντικά την παραγωγή.Για το σκοπό αυτό πρέπει να εξασφαλισθεί ο παράγοντας μέλισσα σε μεγάλο πληθυσμό.

Όταν ανθίζει η αμυγδαλιά, οι μέρες είναι ψυχρές και μικρής διάρκειας και υπάρχει έλλειψη επικονιαστών.Οι μέλισσες την εποχή αυτή βρίσκονται συνήθως στην πιο αδύνατη τους κατάσταση.Ο καιρός είναι ακατάστατος και οι θερμοκρασίες συχνά περιορίζουν τη δραστηριότητα των μελισσών σε 1-2 ώρες κατά το μεσημέρι.

Οι μέλισσες συνήθως επισκέπτονται μεγάλο αριθμό ανθέων του ίδιου δένδρου πριν μετακινηθούν σε κάποιο άλλο,ενώ είναι αναγκαία η μεταφορά γύρης μεταξύ συμβιβαστών ποικιλιών.Αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη μεγάλου αριθμού μελισσών στον αμυγδαλεώνα.

Ο πληθυσμός μπορεί να εξασφαλισθεί με την τοποθέτηση 2-3 ισχυρών κυψελών μαζί ανα τέσσερα στρέμματα αμυγδαλεώνα.

     Η κατάλληλη τοποθέτηση και διασπορά των κυψελών στον οπωρώνα αυξάνει την σταυρεπικονίαση.

Βρέθηκε ότι τα ποσοστά καρπόδεσης είναι αντιστρόφως ανάλογα με την απόσταση ανάμεσα στο ανθισμένο δένδρο και την κυψέλη. Η τοποθέτηση των κυψελών ανάμεσα στις σειρές των δένδρων δίνει τα καλύτερα αποτελέσματα. Στην πράξη προτιμούμε τη διασπορά όχι μεμονωμένων κυψελών,αλλά ομάδων από τέσσερις κυψέλες.

Πηγή: ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Μ. ΣΦΑΚΙΩΤΑΚΗΣ "ΓΕΝΙΚΗ ΔΕΝΔΡΟΚΟΜΙΑ"
          ΚΩΣΤΑΣ Α. ΠΟΝΤΙΚΗΣ "ΕΙΔΙΚΗ ΔΕΝΔΡΟΚΟΜΙΑ"
          ΝΙΚ. ΜΠΡΟΥΣΟΒΑΝΑΣ "Η ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ" 

Almond Harvesting, Hulling, & Shelling

ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΑΜΥΓΔΑΛΩΝ

ΦΥΡΑΝΙΑ / FERRAGNES

Ημίσκληρη ποικιλία,μεγαλόκαρπη,με ποσοστό ψύχας 35-39%,με γλυκιά γεύση.
Το βάρος του καρπού κυμαίνεται μεταξύ 3,5-4,5 γραμμάρια,έχει σχήμα επιμήκες,ελαφρά μυτερό και κέλυφος ημίσκληρο.
Γαλλικής προέλευσης,προιόν διαστάυρωσης της Cristomorto με την Άι.
Σαν δένδρο είναι ζωηρό με ημιορθόκλαδη ανάπτυξη,σχηματίζει μακρείς βλαστούς που γεμίζουν γύρω τους απο καρπό.
Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται οψιμανθής (1η εως 25η Μαρτίου).Ωριμάζει το τρίτο πενθήμερο του Σεπτεμβρίου.
Είναι ποικιλία ευαίσθητη στο μύκητα Fusicoccum amygdali και ανθεκτική στο Cladosporium carpophilun και στη μονίλια

ΦΕΡΡΑΝΤΟΥΕΛ /FERRADUEL

      Γαλλικής προέλευσης,πολύ σκληροκέλυφη,μονόσπερμη με ψύχα αρκετά μεγάλη με καλή γεύση.

Το βάρος του καρπού είναι περίπου 5.2 γραμμάρια

Θεωρείται ποικιλία παραγωγική εως πολύ παραγωγική,με απόδοση σε ψύχα 25-28%.

Σαν δένδρο είναι ζωηρό με ημιορθόκλαδη ανάπτυξη και μικρή τάση παρενιαυτοφορίας.

Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται οψιμανθής (5η εως 25η Μαρτίου).Ωριμάζει το δεύτερο πενθήμερο του Σεπτεμβρίου.

Είναι ποικιλία ανθεκτική στο Cladosporium carpophilun και στη μονίλια.Χρησιμοποιείται ως επικονιαστής της ποικ.Φυρανιά.

Πηγή: Νικ.Μπρουσοβάνας <<Η αμυγδαλιά>

          Κωστ.Ποντίκης <<Ειδική Δενδροκομία>>

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ

Η αμυγδαλιά ανήκει στα ακρόδρυα (ξηροί καρποί).
Ανήκει στην οικογένεια Rosaceae, στο γένος Prunus και στο υπογένος amygdalus.
Το επιστημονικό όνομα της κοινής αμυγδαλιάς είναι Prunus amygdalus,Batsch ή Amygdalus communis,Linn.

Η λέξη αμύγδαλο είναι ελληνική και προέρχεται απο το ρήμα αμύσσω (ξεσκίζω,γρατσουνίζω),λόγω των αμυχών  που προκαλεί το κέλυφος των αμυγδάλων.

Η αμυγδαλιά είναι δένδρο της κεντροδυτικής Ασίας (Συρίας,Παλαιστίνης) και Ελλάδος,απο την οποία μεταφέρθηκε στην Ιταλία,Γαλλία και Ισπανία σαν <<Ελληνικό κάρυον>>.Η καλλιέργεια της είναι απο τις αρχαιότερες στην περιοχή της Μεσογείου.

Σύμβολο της αναγεννώμενης φύσης και της ανυπομονησίας αλλά και προάγγελος μιάς φανταχτερής άνοιξης.Γι'αυτή της τη συμπεριφορά, η μυθολογία και η ποίηση της έκανε ένα πλούσιο φιλολογικό αφιέρωμα.

Η μυθολογία αναφέρει οτι η αμυγδαλιά προήλθε απο τη μεταμόρφωση της κόρης του βασιλιά των Βισσαλτών της Θράκης,Σίθωνα, την όμορφη Φυλλίδα, η οποία αγάπησε το γιό του Θησέα Δημοφώντα, όταν εκείνος βρέθηκε ναυαγός στη Θράκη,επιστρέφοντας απο τον Τρωικό πόλεμο στην Αθήνα.Όταν ο Δημοφώντας δεν επέστρεψε για το γάμο τους απο την Αθήνα,όπου πήγε για μικρό διάστημα,όπως είχε υποσχεθεί στη Φιλλίδα,η τελευταία καταλήφθηκε απο τέτοια απελπισία που οι θεοί,για να τη γλιτώσουν απο βέβαιο θάνατο,την μεταμόρφωσαν σ'αμυγδαλιά.Όταν μετά,κατά το χειμώνα,επέστρεψε στη Θράκη ο Δημοφώντας βρήκε τη Φυλλίδα μεταμορφωμένη σε δένδρο χωρίς φύλλα.Προς τιμή της και για να εξευμενίσει το πνεύμα της,πρόσφερε θυσία στους θεούς και τότε η αμυγδαλιά ανταποδίδοντας τα αισθήματα αγάπης του Δημοφώντα άνθησε μέσα στο Χειμώνα.

πηγή:ΝΙΚ.ΜΠΡΟΥΣΟΒΑΝΑΣ <Η ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ>

ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΑΞΙΑ ΑΜΥΓΔΑΛΩΝ

 

Γράφει: Γιαννιτσοπούλου Kάλλια, Kλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος

Tα αμύγδαλα αποτελούν το πιο πυκνό σε θρεπτικά συστατικά είδος ξηρών καρπών. Μια μερίδα (περίπου 20 αμύγδαλα, όσα δηλαδή χωράνε σε 2 χούφτες) είναι άριστη πηγή βιταμίνης Ε και μαγνησίου, καλή πηγή πρωτεΐνης και φυτικών ινών και προσφέρουν κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο και πολυακόρεστα λιπαρά.

Σύμφωνα με τον Αμερικάνικο Σύλλογο Διαιτολόγων η κατανάλωση μιας χούφτας αμυγδάλων την ημέρα συμβάλλει στη μείωση της κατανάλωσης κορεσμένων λιπαρών και στην αύξηση της κατανάλωσης απαραίτητων θρεπτικών συστατικών όπως οι φυτικές ίνες, η πρωτεΐνη και η βιταμίνη Ε.

Τι προσφέρουν οι βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία στα αμύγδαλα;

Η βιταμίνη Ε είναι ένα σημαντικό αντιοξειδωτικό που συμβάλλει στην ελάττωση του ρυθμού γήρανσης των κυττάρων, ενώ το μαγνήσιο συντελεί στη διατήρηση της καλής υγείας των οστών. Οι φυτικές ίνες συμβάλλουν στην καλή υγεία της καρδιάς και του γαστρεντερικού συστήματος, η πρωτεΐνη αποτελεί δομικό συστατικό των μυών, των τριχών και των νυχιών. Τέλος τα μονοακόρεστα λιπαρά, είναι τα καλά λιπαρά που συμβάλλουν στη μείωση της ολικής χοληστερίνης αν αντικαταστήσουν τα κορεσμένα λιπαρά.

Αμύγδαλα: Ένα μικρό βήμα για την υγεία της καρδιάς

Σύμφωνα με μελέτη που διεξάχθηκε από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, τα αμύγδαλα μπορούν να καταναλωθούν στα πλαίσια μιας διατροφής για τη μείωση της χοληστερίνης μαζί με άλλες τροφές όπως το ψάρι, τα άπαχα κρέατα και η βρώμη. Τα άτομα που ακολούθησαν αυτή τη διατροφή κατάφεραν να ελαττώσουν την ολική τους χοληστερίνη κατά 20%.

Αμύγδαλα: Τελικά μας παχαίνουν;

Σε μια άλλη μελέτη του Πανεπιστημίου Queens ζητήθηκε από τα άτομα που συμμετείχαν να καταναλώνουν 60γρ αμύγδαλα ημερησίως, χωρίς να αλλάξουν τις υπόλοιπες διατροφικές τους συνήθειες. Αυτό που παρατηρήθηκε ήταν ότι τα άτομα όχι μόνο δεν πήραν βάρος, αλλά μείωσαν τις ποσότητες από τις άλλες τροφές και αύξησαν την πρόσληψή τους σε μαγνήσιο και βιταμίνη E. Tα αμύγδαλα με το συνδυασμό πρωτεΐνης και φυτικών ινών που περιέχουν, κράτησαν τα άτομα της μελέτης περισσότερη ώρα σε κορεσμό από ότι πριν.

Συμπερασματικά, η κατανάλωση 10-20 αμυγδάλων ημερησίως ως ενδιάμεσο σνακ ή ακόμα με γιαούρτι ή θρυμματισμένα σε μια σαλάτα αποτελούν ιδανική τροφή ρύθμισης βάρους αλλά και πρόληψης των καρδιαγγειακών παθήσεων.